Analiza roli wielokulturowych wspólnot w kształtowaniu pojęcia „ojczyzny” oraz znaczenia dialogu międzykulturowego. Refleksja nad wspólnym dziedzictwem historycznym Litwy i Polski jako fundamentu współczesnych relacji, a także nad wyzwaniami integracji społecznej uchodźców z terenów objętych wojną, przy jednoczesnym zachowaniu tożsamości narodowej. Wspólna historia Litwy i Polski stanowi kontekst do rozważań o regionalnej solidarności wobec agresji Rosji na Ukrainę. Trwający konflikt uwypukla, jak ważny jest dialog między narodami regionu, zwłaszcza w obliczu zagrożenia destabilizacją Europy Środkowo-Wschodniej. Kluczowe stają się wzajemne zrozumienie oraz współpraca krajów o różnorodnych tożsamościach i doświadczeniach.