„Besuch s Reichu" Romana Gatysa to smutna opowieść o pęknięciu rodzinnych więzi, niewyjaśnionych do końca zaszłościach. I o wspomnieniach, naznaczających goryczą życie bohaterów; nawet po wielu latach. Skomplikowana historia, zawarta w kilkudziesięciu minutach spektaklu, na scenie zyskuje wymiar symbolu, dzięki stonowanej grze aktorów. Każda z postaci po prostu akcentuje swoje racje. Ale więcej w tych rozmowach jest świadomości przemijania i nieodwracalności losu niż pretensji czy nadziei na wymazanie tego, co się stało. Przejmujący obraz, choć żadnej w nim „kawy na ławę".

Druga historia to "Rajzentasza" Romana Kocura, zrealizowana (ku zaskoczeniu publiczności, ale zgodnie z tekstem) w konwencji farsy. Zabawna, oparta na zbitce niecodziennych sytuacji i grze słów, sceniczna awantura, której głównym elementem jest nie tyle tytułowa torba podróżna, co jej zawartość.

Wreszcie trzeci utwór tego wieczoru to "Komisorz Hanusik i warszawiok" Marcina Melona. "Czarny" kryminał, z dużą dozą dowcipów (czasem, niestety, przewidywalnych), zaleca się najbardziej oryginalnym pomysłem inscenizacyjnym. Wykorzystane w spektaklu wizualizacje nie tylko uzupełniają treść, ale przede wszystkim nadają całości lekko surrealistyczny charakter, co świetnie koresponduje z żywiołową grą aktorów.