THE GAME Witajcie w świecie, w którym granica między zabawą a rywalizacją zaciera się niczym piksele na ekranie. To wirtualna arena – przestrzeń, gdzie każdy gracz może stworzyć swojego awatara: wymarzoną wersję siebie. Kostium, maska i rękawica przenoszą do świata gry, w którym każdy ruch ma znaczenie. Do gry wchodzi sześć przyjaciółek – zgrany zespół, który dzieli wspólną pasję, energię i taniec. Ich przyjaźń jest prawdziwa, szczera, silna – aż do momentu, gdy decydują się zagrać w najpopularniejszą grę współczesności – THE GAME. Zainspirowane reklamami i fragmentami rozgrywek, kupują kostiumy i wchodzą do świata, który obiecuje emocje większe niż rzeczywistość. Początkowo to zabawa: śmiech, wspólny ruch, dziecięca beztroska. Ale z każdym poziomem napięcie rośnie. Lojalność ściera się z ambicją, przyjaźń z pragnieniem wygranej. Na każdym etapie ktoś odpada – aż do finału, w którym zostają tylko dwie. W tym świecie taniec jest językiem, a emocje stają się kodem. Awatary łączą się z ciałami tancerek, tworząc jedność człowieka i technologii. Boty poruszają się w rytmie idealnym, ale bez duszy. Cyber Goth – królowa gry – obserwuje, prowokuje, łamie zasady. A u jej boku stoi Pixel – ogień i kod w jednym, strażnik zasad i doradca, który zna tajemnice systemu. Nikt nie wie, kim naprawdę są. Czy to twórcy gry, jej strażnicy, czy może sama sztuczna inteligencja, która uczy się emocji poprzez taniec? „THE GAME” to rodzinne widowisko taneczne, które łączy różne style tańca – od klasyki po taniec nowoczesny – z akrobacjami, światłem, laserami i ogniem. To spektakl, w którym technologia spotyka się z ciałem, a wirtualność z prawdziwymi uczuciami. Muzyka tworzy pulsujący rytm świata gry – od klasycznych dźwięków po elektroniczne brzmienia. Usłyszymy m.in. utwory Woodkida, Franka Sinatry, The Mamas & The Papas, Murcofa, Clarka, Danger, Pye Corner Audio i innych artystów, których dźwięki prowadzą widza przez każdy level emocji. To opowieść o przyjaźni, odwadze i granicach, które sami sobie stawiamy. O tym, jak łatwo zatracić się w grze, i jak trudno odnaleźć siebie, gdy ekran gaśnie. Bo każda gra ma swój koniec. Pytanie tylko – z czym zostaniesz, gdy zgasną światła?