Koncert poświęcony jest postaci Wojciecha Długoraja - lutnisty, kompozytora i awanturnika z czasów Stefana Batorego. Jego barwne losy - od służby u Samuela Zborowskiego, przez udział w politycznym skandalu, po ucieczkę z Rzeczypospolitej - splatają się z niezwykłą muzyką, którą po sobie pozostawił. Najcenniejszym śladem jego twórczości jest Tabulatura Długoraja, najobszerniejszy znany zbiór muzyki lutniowej w Polsce.
Wśród fantazji, tańców i pieśni szczególne miejsce zajmują vilanelle instrumentalne - lekkie, proste, a zarazem intrygujące miniatury. Ich styl nawiązuje do neapolitańskich pieśni XVI wieku - żartobliwych, przewrotnych i pozbawionych sentymentalizmu, stanowiących przeciwwagę dla pełnych patosu madrygałów. Choć utwory Długoraja trudno jednoznacznie wpisać w ten nurt, emanują podobnym urokiem i tajemniczością.
Koncert zestawia te kompozycje z ich śródziemnomorskimi pierwowzorami, ukazując polskiego lutnistę w szerszym, europejskim kontekście.